Inwestorzy

 Inwestorzy to podstawowa grupa adresatów relacji inwestorskich. Ponieważ jest to grupa zróżnicowana, można zaproponować klasyfikację inwestorów ze względu na wybrane kryteria.Ze względu na relacje inwestorskie można wyróżnić dwa podstawowe podziały inwestorów. Jeden z nich to rozróżnienie inwestorów obecnych i potencjalnych, co znajduje dobitne potwierdzenie w definicjach IR.   Inny ważny podział inwestorów w IR to rozróżnienie inwestorów inwestujących w akcje (akcjonariusze – equity investors) oraz posiadających dłużne instrumenty finansowe (debt investors). Należy podkreślić, iż rozróżnienie instrumentów finansowych będących obiektem inwestycji pokrywa się z nabyciem określonych praw wobec spółki emitenta.   W dotychczasowym, klasycznym podziale inwestorów wyróżniano akcjonariuszy (shareholders) i obligatariuszy (bondholders). Podział ten właściwie został jednak wyparty przez terminy equity investors, co należy przetłumaczyć jako „inwestujący w kapitał własny”, oraz credit investors albo debt investors (używane zamiennie) podkreślające, że chodzi o inwestujących w instrumenty o charakterze dłużnym, nieposiadających takich uprawnień korporacyjnych jak equity investors. Prawa inwestora inwestującego w instrumenty dłużne ograniczają się w zasadzie do informacji na temat możliwości spłaty zadłużenia, zwrotu kwoty zainwestowanego kapitału i należnego za to wynagrodzenia. Inwestor taki nie ma korporacyjnego prawa głosu. Określenia credit / debt investors należałoby przetłumaczyć jako „inwestujący w dług” (co nie brzmi najlepiej, choć merytorycznie jest poprawne) ądź dłużej – „inwestujący w dłużne instrumenty finansowe”. Zmiana używanych określeń wynika z emitowania różnorodnych hybrydowych instrumentów finansowych, które trudno jest jednoznacznie zakwalifikować[39].  Inwestorów posiadających znaczne pakiety akcji dzieli się także na tzw. inwestorów branżowych i finansowych. Inwestorzy branżowi ingerują w działalność podmiotu przez radę nadzorczą i zarząd, realizując cele nie zawsze zgodne z oczekiwaniami akcjonariuszy mniejszościowych, którzy oczekują wzrostu wartości firmy oraz wysokich płatności dywidendy. Z kolei inwestorzy finansowi zazwyczaj nie ingerują w działalność podmiotu, oczekując przede wszystkim maksymalizacji zysku z dokonanej inwestycji w możliwie krótkim czasie. Inwestorzy ci sami są bowiem oceniani przez podmioty, które powierzyły im środki finansowe, oczekując ich szybkiego pomnożenia.   Należy jednak dokonać pewnego zastrzeżenia. Stwierdzenie, że inwestorzy finansowi nie przejawiają zainteresowania wpływaniem na zarządzanie przedsiębiorstwa, nie jest obecnie adekwatne – nie tylko starają się oni mieć ten wpływ, lecz także szeroko o tym informują, podkreślając, że to dzięki ich działaniom dokonano określonych zmian, np. w zakresie ładu korporacyjnego, działań proekologicznych czy braku wykorzystywania pracy dzieci w spółkach kooperantach.
Jeszcze innym podziałem jest klasyczne rozróżnienie inwestorów na indywidualnych oraz instytucjonalnych. Inwestor indywidualny inwestuje środki na własny rachunek, inwestor instytucjonalny jest natomiast podmiotem inwestującym środki własne lub powierzone przez klienta. Występują przy tym różne kategorie inwestorów instytucjonalnych.
ZOBACZ: Relacje inwestorskie. Ewolucja, funkcjonowanie, wyzwania>>>